روزنامه ايران در تاريخ 7 مهر ماه 1393 نوشته اي با نام اينجانب چاپ كرد در حالي كه اين نوشته با اينكه نظرات اينجانب را در برداشت، توسط شخص ديگري نوشته شده بود. بنابراين با ارسال نامه اي به روزنامه ايران، اين موضوع را اطلاع داده و از قبول مسئوليت در قبال اين نوشته سرباز زدم. متن نامه اينجانب و همچنين لينك مطلب را در روزنامه ايران در ادامه مطلب بخوانيد.
روزنامه ايران
دبير محترم گروه انديشه
با سلام؛
در شماره هفتم مهرماه 1393 در صفحه هفدهم مقاله اي با عنوان «پـرواز زيـر سـقف تقـدير اجتما عي» به نام اينجانب چاپ شده، در حالي كه نه تنها چنين مقاله اي به روزنا مـه نـداده بـودم بلكه به هيچ روي پيشاپيش از چاپ آن اطلاع نداشتم . گرچـه محتـوا و روح مطالـب موافـق بـا نظرات اينجانب است . و حتـي اسـتفاده از اصـطلاحات خـاص در نوشـتارها، مصـاحبه هـا و در گفتارهايم نشان مي دهد كه نويسنده آشنايي كا ملي با آثار و نظريه هاي اينجانـب دارد . و از ايـن لحاظ قابل تقدير است . با اين حال نص مطلب و اسـلوب زبـاني متعلـق بـه اينجانـب نيسـت . و مسئوليت آن را نمي پذيرم. اكنون پرسش من اين است كه آيا بهتر نبود نويسنده ضمن درج نام خود بـه عنـوان مؤلـف مقاله توضيح مي داد كه مطالب بـا اسـتفاده از نظريـات « حميـد نـوحي » و بـه خصـوص كتـاب «تأملات در هنر و معماري» تدوين شده و به اين ترتيب هم مصون از اعتراض مـن بـود و هـم اجر خود را محفوظ مي دانست. به هر صورت آشنايي با اين تحصيلكرده جوان خوش فكر برايم مقتنم است و تقاضـا دارم بـا اينجانب تماس حاصل نمايد.
لينك مطلب در روزنامه ايران: پرواز زير سقف تقدير اجتماعي